یکی از معانی بلند و عمیق قرآنی مساله
"تسبیح کل نظام آفرینش در برابر خدای متعال" است.
معنای "تسبیح" منزه دانستن خداوند از هر عیب و نقص است
به این معنا که هر موجودی اعم از انسان، حیوان، نبات و حتی جماد،
نقص وجودی خود را که سراپایش را احاطه کرده است درک می کند
و آن را به پروردگاری که غنا و کمال او همه موجودات را احاطه کرده
اظهار می کند و او را از هر عیب و نقص منزه می داند.
♥اَلـــلّـــ♥ـهـُـــ♥ـمَّ عَـــ♥ـجِـّــ♥ـلْ لِــ♥ـوَلــ♥ـیـــِّکَ ♥الــــْفــ♥ــَرَجْ♥
هر دم به ضريح بي نشانت اي ماه
بسته ست دخيل، قلب من با هر آه
عمري ست تپش هاي دلم مي گويد:
«يا فاطمه اشفعي لنا عندالله»
♥اَلـــلّـــ♥ـهـُـــ♥ـمَّ عَـــ♥ـجِـّــ♥ـلْ لِــ♥ـوَلــ♥ـیـــِّکَ ♥الــــْفــ♥ــَرَجْ♥